ما جملگی در این محکمه محکوم به مرگیم
وخندان
از آن سبب که غافل از این حکم محکمیم
گریه هامان هم
مایه ی تسکین و غفلت است
در شیب تند مرگ
به اکراه بر پشت اسب نیستی پای بسته ایم
وین مرکب رمیده
ما را
دو اسبه به پیش می برد
وین عجب که ما
رفتن از این گذرگه مخوف را
باور نمی کنیم
وتا کنون
با دیدن هر چیز و دل بستن بدان
خود را
انکار کرده ایم.
:: بازدید از این مطلب : 515
|
امتیاز مطلب : 114
|
تعداد امتیازدهندگان : 28
|
مجموع امتیاز : 28
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
